قرآن برای ما خطر دارد!

.

کسانی که نرفتند امام حسین (ع ) را نجات بدهند، چند دسته بودند؟

یک دسته رفتند بر علیه امام حسین (ع ) جنگ کردند، زدند، کشتند.

یا اصلاً دیدند و ساکت بودند. کسانی که دیدند و ساکت بودند که جسد امام حسین (ع ) را پاره پاره می‌کنند، این‌ها یزیدی‌ها هستند، این‌ها شمری هستند، یعنی جزء آن‌ها هستند، ولو ذنب آن‌ها کمتر است.

و ما داریم با گوش خود می‌شنویم و با چشم خود می‌بینیم که جسد قرآن را پاره پاره می‌کنند، حتی کسانی که به نام قرآنی، به نام کسانی که راجع به قرآن حرف می‌زنند، راجع به قرآن مطلب می‌گویند.
پروردگارا، من از تو نمی‌خواهم که من را بمیرانی، خیر، ما می‌خواهیم پنجاه سال، شصت سال بیشتر تا آن‌جایی که امکان دارد بفهمیم، کار کنیم، چرا؟

برای اینکه ما نمی‌بینیم کسانی که شمشیر را از جلو ببندند و صددرصد بر محور کتاب‌الله و سنّت رسول‌الله کار کنند.

یک مقداری علم پیدا کنیم، معرفت پیدا کنیم، اخلاق پیدا کنیم، مسئولیت را بفهمیم.

اگر بدن امام حسین (ع ) را تکه‌تکه کردند، ما در طول قرون عاشوراها می‌گیریم، نه فقط یک روز،

بلکه روزها بدن قرآن را به وسیله همین مسلمان‌های احمق تکه‌تکه کردند،

یهودی‌ها این کار را نکردند که ما کردیم. نصاری نکردند، مشرکین نکردند، خرپرست‌ها نکردند، سگ‌پرست‌ها نکردند، دیوپرست‌ها نکردند که ما کردیم.

بدن قرآن را تکه‌تکه کردند و ما می‌گوییم بله، مطلبی نیست! امام زمان می‌فهمد، خدا می‌فهمد.
پروردگارا، چه بگویم؟

ممکن است بعضی بفرمایند تکرار است، اما اگر کسی که به سر او زدند و سر او آسیب دیده است، فریاد نکند؟

صد مرتبه فریاد کند. به سر ما زدند، به قلب ما زدند، به چشم ما زدند، به فهم ما زدند، به همه چیز ما زدند.

طوری شده است که باید نهی بکنند کسانی که به معارف قرآن نزدیک می‌شوند، نرو! قرآن خطر دارد.

برای آمریکایی‌ها خطر دارد، برای آلمانی‌ها خطر دارد، برای یهودی‌ها، برای نصاری‌، برای مسلمین هم خطر دارد؟

ما در زمانی زندگی می‌کنیم که قرآن در حوزه‌های ما خطر دارد! در میان کتاب‌های درسی ما قرآن خطر دارد! منحرف می‌کند، گمراه می‌کند!

ما مسلمان هستیم؟!