این که عرض کردم قرآن معصوم است، شکی نیست. در بُعد لغات، در بُعد صَرف، نحو، بلاغت، فصاحت، جملهبندی، پرورش دادن مفاهیم تاریخی که قرآن به الفاظ وحیانی آورده، در کلّ ابعاد: ظاهرش، باطنش، ترتیبش، منطقش، فلسفهاش، عرفانش، ادب لفظیاش، ادب معناییاش، در تمام، فوقِ کلّ مراحل اعجاز است.
از عصای موسی و از مرده زنده کردن عیسی و… و از کل اینها که معجزاتی جسمانی است، این معجزهی روحانی و معنوی، که در غالبِ جسمِ لغت و جسمِ سماعی است برتر از کل معجزات و آیاتِ قطعیِ دالّ ربانیِ وحیانی است؛ در کل تاریخ تکلیف.