«بِسمِ اللهِ الرَّحمَانِ الرَّحیِم» ألحَمدُ للهِ ربِّ العالَمینَ وصلّی اللّه عَلَی مُحمّدٍ وَعَلَی آلهِ الطّاهِریِن از توصیفاتی که قرآن درباره‌ی خودش کلاً انجام داده‌است؛ این عبارات است: «بصائر» (اعراف،203)، «بلسان قومه» (ابراهیم،4)، «بلاغ» (ابراهیم،52)، «لم یجعل له عوجا» (کهف،1)، «یهدی للتی هی اقوم» (اسراء،9)، «فرقان» (فرقان،1)، «یشهد الله» (بقره،204 ـ منافقون،1)، «کاف» (عنکبوت،51). این هشت …
تمام نبوتها در وجود اقدسش جمع است و بالاتر است. این آدم همه وجودش ذنب است، دنباله‌ی وجود پیامبر، دنباله اخروی و دنیوی او متناقض است.
رسول خدا (ص): «ما اوذی نبی مثل ما اوذیت» ما که هستیم؟ خاک پای ایشان هم نیستیم! اگر قرآن بر پیغمبر بزرگوار نازل شد، دیگر محمد امین از بین رفت!
ذنب چیست؟ و غفر چیست؟ ذنب از ذَنَب است، ذَنَب دُم است، ذَنْب دنباله است، کاری که دنباله دارد.
آدرس: قم، بلوارامین، کوچه ۲۱، پلاک ۷
کدپستی: ۳۷۱۳۹۳۴۸۹۴
۵۴۹۹ ۳۲۹۲ – ۴۴۲۵ ۳۲۹۳ (۲۵) ۹۸+
کلیه حقوق برای دفتر آیت الله العظمی صادقی تهرانی محفوظ است.