انتخاب احسن الاقوال یک مسئولیت عمومى و شرعى است که تکلیف شرعى عموم مجتهدان و مقلدان و محتاطان را مشخص و معین مى‌کند. چون اطلاق لفظ عباد در آیه شریفه شامل همه‌ى مکلفّان اعم از علما، یا غیر علما که مقلدان و عوامانند مى‌باشد و نه فقط علما و مجتهدان، با این امتیاز که اینان باید اضافه‌ى بر نظرات خودشان نظرات همکاران و همراهان خود را نیز با براهینشان بررسى کنند و بهترینشان را با برهان مورد پسندشان پیروى نمایند که «امرهم شورى بینهم»(سوره‌ى شورى، آیه‌ى ۳۸) خود وسیله‌اى جمعى براى دستیابى به «احسنه» است. و دیگران هم که توان و یا فرصت این‌گونه اجتهاد را ندارند بایستى در یافتنِ «احسن‌القول» اجتهاد کنند، که به‌وسیله‌اى شرعى مانند گواهى دو عادل آگاه و شیاع میان قرآن‌پژوهان و شهرت سالم و با اساس برمبناى قرآن، بدون معارضِ برابر یا قوى‌تر، و یا هر وسیله‌ى دیگرِ شرعى از شایسته‌ترین مجتهدان پیروى کنند که برحسب حدیث حضرت امام عسکرى علیه‌السلامداراى چهار ویژگى کمیاب باشند، و آیا آگاهى بر این چهار شرط مهم بدون بررسى دقیق و به‌کار بردن عقل و فکر در پرتو ایمان امکان‌پذیر است؟ هرگز!.
آدرس: قم، بلوارامین، کوچه ۲۱، پلاک ۷
کدپستی: ۳۷۱۳۹۳۴۸۹۴
۵۴۹۹ ۳۲۹۲ – ۴۴۲۵ ۳۲۹۳ (۲۵) ۹۸+
کلیه حقوق برای دفتر آیت الله العظمی صادقی تهرانی محفوظ است.
