قرآن، امامِ امام حسین (ع) است. امام حسین (ع) را روحش را نکشتند، جسمش را کشتند. آیا روحِ قرآن، مهم‌تر از جسم برای امام حسین (ع) نیست؟ بنابرین اگر ما بدانیم و ببینیم که این قدر خیانت و جهالت و ظلم و حتی عناد نسبت به قرآن می‌شود و آنوقت ساکت باشیم!؟ باید جان‌ها فدا شود، از خیلی چیزها باید گذشت.

تمام نبوت‌ها در وجود اقدسش جمع است و بالاتر است. این آدم همه وجودش ذنب است، دنباله‌ی وجود پیامبر، دنباله اخروی و دنیوی او متناقض است.

خواندن کتب آسمانی قبلی برای جهاتی چند است. از جمله جهات اثبات تحریف آن‌ها،اثبات عدم ابدیت آن‌ها، اثبات این‌که قرآن، تکامل کلّیِ ابدیِ وحی است.