قرآن برای قالب‌ها نیست، برای گوش نیست، برای زبان نیست، برای نوشتن نیست. این نوشتن برای دیدن است. این خواندن برای گوش کردن است. خواندن و گوش کردن برای فهمیدن است. فهمیدن برای تفکر کردن و تعقل کردن است. و بعداً به مرحله صدر، صدر انسان و سینه روح را منشرح کردن است. و بعداً در قلب وارد شدن است. و مرحله عالی‌تر این است که قلب ما فؤاد گردد.

پیامبراکرم (ص) در روز غدیر خم شخص را بجای خود معین نکرده. صحبت شخص نیست. در روز غدیر خم حکومت اسلامی را پابرجا کرده است بصورت کلی الی یوم القیامه

هم مفرداتِ سُوَر و آیاتِ قرآنی؛ وحیانی است و هم جمعش. جمع را عمر نکرده، عثمان نکرده، ابوبکر نکرده، علی(ع) نکرده، محمد(ص) نکرده. پیغمبر اگر این قرآن را تحویل داده هم مفرداتش وحیانی است، و هم جمعش وحیانی است