مسئله ۲۲۰

چون ـ چنان‌‌كه گذشت ـ «طيب»: پاكيزه، اضافه بر پاكى، پاكيزگى را نيز معنى مى‌‌دهد، بنابراين شرط «صعيدا طَيّبا» هم پاكى زمين و زمينى‌‌ها و هم پاكيزگى آن‌‌ها است، كه اگر پاك بود ولى پاكيزه نبود، كه متعفن و آلوده بود، چنان‌‌كه اگر پاكيزه بود و پاك نبود، نمى‌‌توان بر آن تيمم كرد، و در اين صورت «فاقدالطهورين» است، و بايستى به‌‌همين حال نمازش را بخواند كه شرع پاكيزه هرگز مكلفان را الزام نمى‌‌كند كه با چيز ناپاكيزه تيمم كنند، و در اين صورت اين نماز قضا هم ندارد.