اصولاً شكار حيوانات شكارى ـ به‌‌ويژه به‌‌عنوان لهو و بازى ـ حرام است، مگر براى نيازى كه به‌‌گوشتشان هست و يا پوست و ديگر چيزهاى آن‌‌ها كه مورد حاجت واقعى انسان است، و شكار تفريحى بهر صورت حرام است، زيرا بازى كردن با جان حيوانات بدون نياز واقعى مسلما ظلم است چنان‌‌كه قرآن کريماين‌‌گونه صيد را بلوى و ابتلايى خوانده كه در بازيش كلاً حرام است و در حرم يا هنگام احرام نيز مطلقا صيد و شكاركردن حرام است كه اگر اينجا صيد شد خوردنش نيز حرام مى‌‌شود.