مسئله ۸۲۲

نه تنها خوردن و آشاميدن محرمات حرام است، كه هم‌‌سفره و هم جلسه شدن با كسانى كه كار حرامى انجام مى‌‌دهند و يا چيز حرامى مى‌‌خورند و يا مى‌‌آشامند نيز حرام است، مگر در صورت نهى از منكر، و دليلش از قرآن کريم آيه‌‌ى كريمه‌‌ى انعام است كه «وَ إذا رَأيْتَ الَّذينَ يَخُوضُونَ فى آياتِنا فَأعْرِضْ عَنْهُمْ حَتّى يَخُوضُوا فى حَديثٍ غَيْرِه وَ إما يُنْسيَنَّكَ الشَّيْطانُ فَلا تَقْعُدْ بَعْدَ الذِّكرى مَعَ الْقوْمِ الظّالِمينَ» (سوره‌‌ى انعام، آيه‌‌ى 68) «و چون بنگرى كسانى را كه در نشانه‌‌هاى ما فرو مى‌‌روند ـ كه تكذيب كنند و يا مردمى را به‌‌ترديد بكشانند ـ پس از آن‌‌ها دورى كن تا در گفته‌‌اى ديگر فرو روند و اگر شيطان از يادت برد هرگز مبادا پس از به‌‌هوش آمدن با گروه ستمكاران بنشينى».
و اين‌‌جا ذيل همين آيه شريفه همنشينى با عموم ستمكاران را حرام كرده، گرچه در آغازش از بدترين ستمكاران سخن گفته است.
و روى اين اصل هم‌‌نشينى ـ تا چه رسد به‌‌هم‌‌سفره‌‌اى ـ با عموم ستم‌‌كاران حرام است مگر مجوزى هم‌‌چون نهى از منكر، و يا جلوگيرى از منكرِ بدتر و ناهنجارتر و مانند اين‌‌ها را در پى داشته باشد.