مورد نذر بايد امكان‌‌پذير باشد كه اگر دانسته يا ندانسته نذرى كند كه عقلاً يا عرفا يا شرعا از توانش خارج باشد نذرش باطل است.
مثلاً نذر كند كه امسال روز عرفه در كربلا باشد، در حالى كه بداند امسال واجب‌‌الحج است و بايد به‌‌مكّه‌‌ى معظمه برود، و يا ندانسته چنان نذرى كند و بعد معلوم شود كه امسال واجب الحج است در هر دو صورت نذرش باطل است، و يا نذر كند كه فلان روز براى زيارت پيامبر صلى‌‌الله‌‌عليه‌‌و‌‌آله‌‌وسلم يا امامى از امامان عليهاالسلام مسافرت كند، و بعد معلوم شود آن روز از رمضان است كه بايستى روزه دار باشد ولى اين سفر روزه‌‌اش را به‌‌علت عسرى كه دارد حرام مى‌‌كند، اين نذر نير باطل است، زيرا هر كارى يا سفرى كه روزه را باطل مى‌‌كند در ماه مبارك رمضان ـ و يا ساير روزه‌‌هاى واجب معين ـ كلاً حرام است مگر در صورت ضرورت و اضطرار.