بسم الله الرحمن الرحیم
الحمدالله رب العالمین و صلی الله علی محمد و علی آله الطاهرین
(کان بحثُنا حول اتیان النساء من ادبارهنَّ و قد تحدثنا فی هذه المسألة حول آیاتٍ عدة. و نستمرُّ فی التحدیث، نراجعُ قرآن مرةً اخری و اخری ثم علی هامش القرآن روایاتٍ صدرت عن الرسول صلوات الله و سلام علیه و المعصومینَ الآخرین)
خب آیه اول، صفحه صد و شصت، آیه هشتاد و هشتاد و یک (وَلُوطًا إِذْ قَالَ لِقَوْمِهِ أَتَأْتُونَ الْفَاحِشَةَ مَا سَبَقَكُمْ بِهَا مِنْ أَحَدٍ مِنَ الْعَالَمِينَ) [الاعراف: آیه ۸۰].
(من أحد لا أنی احداً وحدة انما یعنی احدالجماعة) معنیش این ست که ما هیچ گروهی را در طول تاریخ بشریت تا این زمان نداریم که گروهی این عمل جنسی با مردان رو انجام بدن و إلّا (مِنْ أَحَدٍ) بوده. یعنی اشخاصی که در قبل، قبل از این جریان لوط عمل جنسی با مردان می کردند خوب بوده، ولی گروهی نبوده.
خب (إِنَّكُمْ لَتَأْتُونَ الرِّجَالَ شَهْوَةً مِنْ دُونِ النِّسَاءِ بَلْ أَنْتُمْ قَوْمٌ مُسْرِفُونَ) [الاعراف: آیه ۸۱] اینجا باید سوال کرد. اتیان الرجال از چه باب حرام است؟ از باب رجال بودن است؟ یا
(صحبت حضار) سوره نساءه؟
سوره اعراف، صفحه ۱۶۰
(صحبت حضار)
بله. بله
حالا، اتیان الرجال از چه بابی حرام است؟ برای اینکه انسان اند؟ خب، اتیان زنان هم که انسان اند حلاله. از باب اینکه اتیان الرجال اتیان من الادبار است؟ خب بله، برای اینکه سه بُعد داره. یا اتیان الرجال مِن قُبُلهن، قُبُلش که قابل اتیان نیست. یا من ادبارهن است قابل اتیانه، یا از جای دیگه است.
اول و سوم غلط است و دوم درسته. پس مذمت و مورد مذمت (إِنَّكُمْ لَتَأْتُونَ الرِّجَالَ شَهْوَةً) [الاعراف: آیه ۸۱] (اتیان الرجال مختصٌ بالاتیانهم من ادبارهن، فالاتیان ادبار الرجال لانهم اناسی لانهم انسان حرام).
حالا، اگر کسی در قم محمد است، اسمش محمده آیا در قزوین تقیه؟ در تهران نقیه؟ خب محمد همه جا محمده. اگر کسی در قم انسان است، جای دیگه هم انسانه.
حالا اتیان الرجال من ادبارهم، آیا اتیان الرجال من لانهم رجال؟ یا اتیان لانهم اتیان الادبار؟ اتیان الادبار یا اتیان ادبار رجال است یا اتیان الادبار سواء من رجال أو و النساء. این چه فرقی می کند که، اتیان شهوانی از پشت با مرد یا چون مرد است یا چون اتیان شهوانی از پشت است؟ دومی درسته.
وانگهی (مِنْ دُونِ النِّسَاءِ) [الاعراف: آیه ۸۱] نساء آیا اگر اتیان ادبار نساء هم جایز بود، چه فرق می کنه؟ اتیان ادبار چه ادبار رجال باشد، چه ادبار النساء باشد، انسان اند، حیوان که نیست، انسان اند. انسان اتیان من ادبارش چه رجالاً چه نساءً حرام، نساءً حرام است. اولاً اون جهتی که عرض کردیم.
ثانیاً (شَهْوَةً مِنْ دُونِ النِّسَاءِ) [الاعراف: آیه ۸۱] خب، آیا نساء که اتیانشون حلال است، اتیان هر دو بُعدی ست؟ هم اتیان قُبُل است، عرض می شود دُبُر است؟ یا اتیان هر دو است یا اتیان دُبُر است. اولی ست، برای اینکه میگد این نساء رو که خداوند قرار داده از برای اتیان شهوانی، چرا شما به غیر نساء میرید؟
اگر این دُبُر هم جایز باشد چه فرق می کند؟ دُبُر مرد با دُبُر زن با هم چه فرق دارد؟ (بَلْ أَنْتُمْ قَوْمٌ مُسْرِفُونَ) [الاعراف: آیه ۸۱] اسرافه.
یعنی اونچه معتدل است از نظر حکم خدا اتیان نساء من قُبُلهن. و اگر تجاوز شود از اتیان نساء، نساءیاً، اتیان نساء نساءیاً، اتیاءهن من قبلهن. اگر تجاوز شود از اتیان نساء به دُبُر، چه دبر رجال باشد، چه دبر نساء، چه فرقی دارد؟ این یک آیه.
(صحبت حضار) استاد معذرت میخوام، اینجا نگفته ادبار الرجال (إِنَّكُمْ لَتَأْتُونَ الرِّجَالَ شَهْوَةً) [الاعراف: آیه ۸۱]
اتیان شهوتاً چی بوده؟ به دهنشون بوده؟ دماغشون بوده؟ بینیشون بوده؟ چشم بوده یا جلو بوده؟ جلو که نبوده که
(صحبت حضار) اتیان رجال پس از دبره ولی میگه (مِنْ دُونِ النِّسَاءِ) [الاعراف: آیه ۸۱]
بله. بله. یعنی زنا رو بذارید کنار، مردا بیان جلو.
(صحبت حضار) یعنی با قید آوردن (مِنْ دُونِ النِّسَاءِ) [الاعراف: آیه ۸۱] یعنی میخواد بگد که
ببینید اتیان نساء یا اتیان دبر هم جایز است یا جایز نیست. اگر اتیان دبر جایز باشد چه فرقی می کند؟ اتیان رجال و نساء از دبر چه فرقی می کند؟
(صحبت حضار)
بله چون مورد مزمت، چون مورد مزمت اتیان الرجال من ادبارهن بوده. بله؟ خب این اتیان ادبارهم با گذاشتن زنانه.
زنان رو اگر از ادبارهن می گفت خوب دُبُر دبره، پس با زن هم قبلهن. یعنی زنان که از برای عمل جنسی خلق شدند و عرض می شود که از طریق قُبُل است، این رو ول می کنی و به ادبار رجال می پردازی. پس این تلمیح می کند. تلمیح ظاهر، تلمیح بیّن است که این اتیان دبر کلاً در انسان حرام است، چه رجال باشه، چه نسا باشه.
(صحبت حضار)
بله از جهت
(صحبت حضار)
بله، حالا
(صحبت حضار)
حالا، آیه دیگر صفحه سیصد و چهل و هفت، آیه بیست و شش
(صحبت حضار) ۳۴۷ آیه چند؟
بله. آیه بیست و شیش
سیصد و چهل و هفت،
(صحبت حضار) آیه هفتاد و شیشه؟
آیه هفتاد و شیشه؟ چیه؟
(صحبت حضار)
نخیر عرض می شود که بیست و شیش، صد و شصت و پنج، صد و شصت و پنج،
(صحبت حضار) صفحه ۱۶۵؟
بله.
(صحبت حضار)
اینم نداره؟ اینجا به تأدیل نوشته بود که هفت، هشتاد، صد و شصت. بیست و شیش صد و شصت و هفت،
حالا عرض می شود که سوره بیست و شش، آهان سوره بیست و شش، ببخشید، سوره بیست و شش، سوره شعراء، سوره شعراء که صد و شصت و پنجه.
(صحبت حضار) سوره بیست و شش. بله؟
سوره بیست و شش. بله
(صحبت حضار) آیه؟
سوره بیست و شش، صفحه سیصد و چهل و هفت.
(صحبت حضار) آیه چنده حاج آقا؟
آیه عرض می شود که
(صحبت حضار) (أَتَأْتُونَ الذُّكْرَانَ مِنَ الْعَالَمِينَ) [شعراء: آیه ۱۶۵]
بله، آیه چنده؟
(صحبت حضار) صفحه ۳۷۴
(صحبت حضار) آیه؟
(صحبت حضار) ۱۶۵
بله صد و شصت و پنج، آیه صد و شصت و پنج.
(صحبت حضار)
عرض می شود که بله (أَتَأْتُونَ الذُّكْرَانَ مِنَ الْعَالَمِينَ) [شعراء: آیه ۱۶۵] (وَتَذَرُونَ مَا خَلَقَ لَكُمْ رَبُّكُمْ مِنْ أَزْوَاجِكُمْ) [شعراء: آیه ۱۶۶] اینکه (ذُّكْرَانَ مِنَ الْعَالَمِينَ) منع شده از باب دبر است دیگه، از باب مذکر بودن نیستش که، از باب دبره، چون قُبُل که نیست و غیر قُبُلم نیست.
خب (وَتَذَرُونَ مَا خَلَقَ لَكُمْ) [شعراء: آیه ۱۶۶]
(صحبت حضار) حاج آقا مذکراً حرام شده وگرنه قُبُل که نداشتن
می دونم نداشتند، ولی آیا اگر مذکر قبل و دبرم داشته باشه بازم ممنوعه؟ نخیر این ممنوعیت روی خصوص دبر است چه مذکر باشه چه مونث (وَتَذَرُونَ مَا خَلَقَ لَكُمْ رَبُّكُمْ مِنْ أَزْوَاجِكُمْ) [شعراء: آیه ۱۶۶] این.
(صحبت حضار) اگه کسی هر دو آلت رو داشته باشه
حالا صبر کنید.
این (مَا خَلَقَ لَكُمْ رَبُّكُمْ مِنْ أَزْوَاجِكُمْ) [شعراء: آیه ۱۶۶] چیه؟ دبره یا قُبُله یا هر دوست؟ اگر دبره، دبر دبره فرق نمی کنه که، این مؤیده نمی خوایم استدلال کنیم، اینم این آیه.
و همچنین سوره بیست و هفت، نمل، سوره بیست و هفت آیه ۵۴، آیه ۵۴، بله (وَلُوطًا إِذْ قَالَ لِقَوْمِهِ أَتَأْتُونَ الْفَاحِشَةَ وَأَنْتُمْ تُبْصِرُونَ) [نمل: آیه ۵۴] فاحشه فحشائه، تجاوزگره.
یعنی این تجاوز است از عمل جنسی حلال. عمل جنسی حلال عمل جنسی با زن است از قُبُل و عمل جنسی حرام عمل جنسی از دُبر است چه مرد باشد، چه زن باشد.
(أَئِنَّكُمْ لَتَأْتُونَ الرِّجَالَ شَهْوَةً مِنْ دُونِ النِّسَاءِ بَلْ أَنْتُمْ قَوْمٌ تَجْهَلُونَ) [نمل: آیه ۵۵]. (دُونِ النِّسَاءِ) چیه؟ نساء از نظر قُبل است، اختصاص نساء از نظر قُبل است و اختصاص رجل از نظر دُبره.
بنابراین این جهتی که بر، بر مردان هست شما در زن ها عرض می شود که از زنان تجاوز می کنید که دارای قُبل اند به مردان می رسید. بنابراین این هم مؤید این است که اتیان ال، اتیان الانسان من دبره حرم چه رجل باشد جه مرأة باشد.
(صحبت حضار)
بله؟
(صحبت حضار) آیه اختصاص به مرد داره
بله. ببینید، آخه نساء چی مرغوب ازشون؟ النساء مرغوب قُبله دیگه، دُبر که نیست. دُبر باشه، دُبر مرد و زن یکیه
(صحبت حضار) حاج آقا دُبر مرد و زن گناهش یکی باشد،
نمی گیم گناهش یکیه هر دو حرامه.
حالا آیه دیگری که دلایلش روشن تره، سوره بیست و نه، سوره عنکبوت، آیه ۲۸ و ۲۹، بله،
(صحبت حضار)
بله
(وَلُوطًا إِذْ قَالَ لِقَوْمِهِ إِنَّكُمْ لَتَأْتُونَ الْفَاحِشَةَ مَا سَبَقَكُمْ بِهَا مِنْ أَحَدٍ مِنَ الْعَالَمِينَ) [عنکبوت: آیه ۲۸] (أَئِنَّكُمْ لَتَأْتُونَ الرِّجَالَ وَتَقْطَعُونَ السَّبِيلَ) [عنکبوت: آیه ۲۹]. این روشن تره، قطع سبیله.
اتیان رجال قطع چه سبیله؟ قطع سبیل ایلاده. پس قطع سبیل ایلاد ولو مرتاً واحدة در غیر موضع خودش این حرامه. این آیه از اون آیات دیگر روشن تره.
(وَتَقْطَعُونَ السَّبِيلَ وَتَأْتُونَ فِي نَادِيكُمُ الْمُنْكَرَ) [عنکبوت: آیه ۲۹] الی آخر. خب حتی، اگر با زن، از قُبل انسان کار انجام بده و قطع سبیل کنه، افراق کنه من دون الملزم، این حرامه.
با زن، اصولاً مقصود از ازدواج چیه؟ مقصود از عمل جنسی، مقصود اصلی ایلاده. بنابراین حتی اگر با زن هم عرض می شود که عمل جنسی انجام بده از قبل و ایلاد نکند به طور کلی حرام است مگر در موارد خاصه که باید (لَكُمْ) باشد، (قَدِّمُوا لِأَنْفُسِكُمْ) [بقره: آیه ۲۲۳] باشد، (لَكُمْ) باشد که این در غیر این صورت یا جایز نیست یا اینکه مرجوحه.
بنابراین این اتیان رجال دو جوره. یه اتیان رجال کلاً است که اصلاً قطع سبیل نساء می کنه، اینکه معلومه، حرامه.
یکی اتیان رجال است بعضاً است این بعضاً که اتیان رجال است این قطع سبیل ایلاد هست یا نه؟ چون ایلاد از نزدیکی مرد که نمیشه.
بنابراین قطع السبیل چه نسبت به زن باشد که بعضی، چه نسبت به مرد باشد که کلیت این قطع سبیل حرام است.
(صحبت حضار) استاد این سبیل سنت الهی منظور نیست؟
نخیر. سبیل چیه؟ سبیل ایلاده دیگه. سبیل ببینید سبیل عمل جنسی چیه؟ عمل جنسی سبیل چیه؟ ببینید، یک عرض می شود که مقدم است و موخر است. مقدم عمل جنسی ست.
این عمل جنسی مقدمه چیست؟ خودش شهوته ولی مقدمه چیست؟ مقدمه (قَدِّمُوا لِأَنْفُسِكُمْ) [بقره: آیه ۲۲۳] دیگه.
خب آیا (قَدِّمُوا لِأَنْفُسِكُمْ) [بقره: آیه ۲۲۳] که (نِسَاؤُكُمْ حَرْثٌ لَكُمْ فَأْتُوا حَرْثَكُمْ) [بقره: آیه ۲۲۳] تو اون آیه قبل روشن بود. آیا این از مرد امکان دارد؟ امکان ندارد.
(صحبت حضار) ببخشید قطع السبیل جایی میاد که سبیلی باشه، بعد بعدش بیاد
نخیر. قطع السبیل، قطع السبیل دو جوره.
یکی سبیلی هست قطع می کند مثل قُبل زن. یکی سبیلی هست از اون سبیل نمیرن سبیل دیگه میرن. ببینید، از بیراهه میاد یا یا اینکه در راه از بیراهش میره یا نخیر راه را ترک می کنه بیراهه میره. هر دو حرامه. اگر در راه بیراهه رود مثل زن که راه داره بیراهه بره از پشت، این حرامه.
و اما اگر به طور کلی راه را ترک کند کلاً بیراهه برود، مرد بیراهه است، چون مرد عمل جنسی با مرد هیچ سبیلی از برای ایلاد نیست. هر دو قطع سبیله. قطع سبیل خودی قطع، سبیل غیری.
(صحبت حضار)
بله. قطع سبیل یا خراب کردن راهه یا در راه قدم گذاشتن بیراهه رفتن، هر دو قطع سبیله.
و اما روایات، روایات رو مقداری عرض کردیم. حالا بعضی روایات رو آقایون فقها به صحت سند توجه کردند و با اینکه این روایت هم کمه، هم بر خلاف نص آیاتی از قرآن است که قبلاً بحث کردیم.
مثلاً از جمله (منه صحیح عن علی ابن حکیم قَالَ سَمِعْتُ صَفْوَانَ بْنَ يَحْيَى يَقُولُ لِلرِّضَا عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ إِنَّ رَجُلاً مِنْ مَوَالِيكَ أَمَرَنِي أَنْ أَسْأَلَكَ عَنْ مَسْأَلَةٍ هَابَكَ وَ اِسْتَحْيَا مِنْكَ أَنْ يَسْأَلَكَ)
مسئله ای ست که می ترسه سوال کنه و خجالت میکشه. (قَالَ وَ مَا هِيَ قَالَ قُلْتُ اَلرَّجُلُ يَأْتِي اِمْرَأَتَهُ فِي دُبُرِهَا قَالَ نَعَم ذَلِكَ لَهُ) اشکال نداره. این از روایاتی ست که مثلاً.
(صحبت حضار)
بله، این در تهذیب جلد دوم صفحه دویست و سی، (قُلْتُ اَلرَّجُلُ يَأْتِي اِمْرَأَتَهُ فِي دُبُرِهَا قَالَ نعم ذَلِكَ لَهُ قُلْتُ لَهُ فَأَنْتَ تَفْعَلُ فَقَالَ لاَ، لاَ نَفْعَلُ ذَلِكَ) خب این تجویز با مرجوحیته. این در کافی جلد پنجم، صفحه پونصد و چهل و تهذیب چنانچه عرض کردیم جلد دوم، صفحه دویست و سه، این یک روایت.
(وَ عَنْ ابْنِ أَبِي يَعْفُورٍ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ عَنِ اَلرَّجُلِ يَأْتِي اَلْمَرْأَةَ فِي دُبُرِهَا قَالَ لاَ بَأْسَ إِذَا رَضِيَتْ) اگه راضی باشه اشکال نداره. (قُلْتُ فَأَيْنَ قَوْلُ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فَأْتُوهُنَّ مِنْ حَيْثُ أَمَرَكُمُ اَللّٰهُ قَالَ هَذَا فِي طَلَبِ اَلْوَلَدِ) خب این انحرافه دیگه، برای اینکه (فَأْتُوهُنَّ) هذای خاصی نداره در کله، (نِسَاؤُكُمْ حَرْثٌ لَكُمْ) [بقره: آیه ۲۲۳]. غیر حرث نیست. خب (فَأْتُوا حَرْثَكُمْ) [بقره: آیه ۲۲۳]
بنابراین اگر اتیان حث نباشد تجویز نیست. این (فَأْتُوا) تجویز است چون امره بر حذره، بنابراین تجویز در اتیان النساء در مورد حرث بودن است فقط. از پشت بیاد حرصه، حرث نیست. بنابراین این (هَذَا فِي طَلَبِ اَلْوَلَدِ) (فَاطْلُبُوا اَلْوَلَدَ مِنْ حَيْثُ أَمَرَكُمُ اَللَّهُ) این غلطه، برای اینکه اگر ولد بخواهید از جلو، اگر ولد نخواهید از عقب، از سر، از پا، از هر جا می خواید، این درست نیست. بعد عرض می شود که (حَيْثُ أَمَرَكُمُ اَللَّهُ إِنَّ اَللَّهَ تَعَالَى يَقُولُ نِسٰاؤُكُمْ حَرْثٌ لَكُمْ فَأْتُوا حَرْثَكُمْ أَنّٰى شِئْتُمْ) اینم یک روایت.
روایت دیگر (عَنْ حَمَّادِ بْنِ عُثْمَانَ فِی المُوثق قَالَ سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ أَوْ أَخْبَرَنِي مَنْ سَأَلَهُ عَنِ اَلرَّجُلِ يَأْتِي اَلْمَرْأَةَ فِي ذَلِكَ اَلْمَوْضِعِ) از پشت (قطع صدا) (عَلَيْهِ وَ آلِهِ مَنْ كَلَّفَ مَمْلُوكَهُ مَا لاَ يُطِيقُ فَلْيَبِعْهُ ثُمَّ نَظَرَ فِي وُجُوهِ أَهْلِ اَلْبَيْتِ ثُمَّ أَصْغَى إِلَيَّ فَقَالَ لاَ بَأْسَ بِهِ) میگه اگه اجباری باشه اشکال داره، اگه اجباری نباشد لا بأسَ.
خب
(صحبت حضار)
بله؟
(صحبت حضار)
عرض می شود که المصدر، همون عرض می شود که تهذیب جلد دوم صفحه دویست و سی.
خب حالا، این روایات یا باید مردود بشه برخلاف دلالت کتاب است و برخلاف روایتی که خواهیم خوند یا باید توجیه بشه. توجیح این است که در بیان یهود معمول بود که می گفتن اگر کسی با زن از عقب به طرف جلو بیامیزه بچش کور در میاد یه چشمی در میاد.
در روایت اسلامی هست که نخیر یه چشمی در نمیاد عرض می شود همون دو چشمی در میاد، چه از عقب به جلو بیامیزه، چه از جلو به جلو بیامیزه.
بنابراین این روایت را ممکن است اینجور توجیح کرد که (قُلْتُ اَلرَّجُلُ يَأْتِي اِمْرَأَتَهُ فِي دُبُرِهَا). (فِي دُبُرِهَا) دو بُعد داره. یک (فِي دُبُرِهَا) در خود دبر، یکی نخیر از طریق دبر (يَأْتِي) یعنی (يَأْتِي اِمْرَأَتَهُ قُبلاً فی قبُلها) اینم قابل توجیحه.
اگر اینطور که قابل پذیرش باشه خب خوبه. اگر قابل پذیرش نباشه این روایات کلاً قابل قبول نیست. اما روایاتی که نص است بدون اینکه قابل توجیح باشد در حرمت، مقداریش رو قبلاً براتون عرض کردیم.
حالا، (فمن طریق اصحابنا روایت سدیر قال سمعت اباجعفر باقر علیه السلام یقول قالَ رسول الله صلی الله علیه السلام (مَحَاشُّ نِسَاءِ عَلی أُمَّتِي حَرَامٌ) حرام دیگه قابل توجیح نیستش که.
تهذیب جلد دوم صفحه دویست و سی، (و ما رواه العیاشی فی تفسیره عَنْ أَبِي بَصِيرٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ قَالَ سَأَلْتُهُ عَنِ اَلرَّجُلِ يَأْتِي اَهْلَهُ فِي دُبُرِهَا فَكَرِهَ ذَلِكَ) كَرِهَ رو خیال می کنند، کراهت مرجوحیته، ولی کراهت أغلظ الحرمة است، کراهت بر حسب نصوص قرآن أغلظ الحرمة است.
(كُلُّ ذَلِكَ كَانَ سَيِّئُهُ عِنْدَ رَبِّكَ مَكْرُوهًا) [الاسراء: آیه ۳۸] چیه؟ زنا و شرک بالله و از این قبیله. آنچه از این (مَكْرُوهًا)، قبل از (مَكْرُوهًا) ذکر شده، از محرمات خیلی خیلی بالا و قطعی ست. بنابراین کراهت هم تکویناً و هم تشریعاً أغلظ الحرمه است.
ولکن (وَلَكِنْ كَرِهَ اللَّهُ انْبِعَاثَهُمْ فَثَبَّطَهُمْ) [توبه: آیه ۴۶] خدا مکروه داشت عند آسمان آفرین را که منافقین اگه در یک کشور اسلامی وارد بشوند، خب خرابکاری می کنند (فَثَبَّطَهُمْ) [توبه: آیه ۴۶].
یا اینکه (عَسَى أَنْ تَكْرَهُوا شَيْئًا وَهُوَ خَيْرٌ لَكُمْ) [بقره: آیه ۲۱۶] (كُتِبَ عَلَيْكُمُ الْقِتَالُ وَهُوَ كُرْهٌ لَكُمْ) [بقره: آیه ۲۱۶] خب آیا جان دادن این مرجوحه برای انسان یا أشد المنع است برای انسان؟
در هر صورت، (فَكَرِهَ ذَلِكَ) یعنی خیلی خیلی بدش می آید، یعنی خیلی خیلی حرام میدانست. (قَالَ) (وَ قَالَ إِيَّاكُمْ وَ مَحَاشَّ اَلنِّسَاءِ وَ إِنَّمَا مَعْنَى نِسٰاؤُكُمْ حَرْثٌ لَكُمْ فَأْتُوا حَرْثَكُمْ أَنّٰى شِئْتُمْ أَيَّ سَاعَةٍ شِئْتُمْ) چرا (أَيَّ سَاعَةٍ) کرد؟ برای اینکه (أَنّٰى) اولاً برای زمانه، ثانیاً اگرم برای مکان باشد، اون مکان های ممنوعه نیست، مکان جایز است که مصداق (نِسَاؤُكُمْ حَرْثٌ لَكُمْ) [بقره: آیه ۲۲۳]
این در تفسیر عیاشی جلد اول صفحه صد و یازده (وَ عَنْ يَزِيدَ بْنِ ثَابِتٍ قَالَ: سَأَلَ رَجُلٌ أَمِيرَ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ أَنْ يُؤْتَى اَلنِّسَاءُ فِي أَدْبَارِهِنَّ؟ فَقَالَ: سَفَلْتَ سَفَلَ اَللَّهُ بِكَ) می گوید أغلظُ الحرمه است. (أَ مَا سَمِعْتَ اَللَّهَ يَقُولُ: أَ تَأْتُونَ اَلْفٰاحِشَةَ) (22:20) (مٰا سَبَقَكُمْ بِهٰا مِنْ أَحَدٍ مِنَ اَلْعٰالَمِينَ)
یعنی اتیان دُبُر، این فاحشه است، چه رجل باشد، چه اُنسا. استدلال کرد حضرت علیه السلام به این آیه در تعمیم. (اقول هذه السازه لطیفة من الآیه انا الاتیان الادبار فاحشةُ من ما کان فی الرجال افحش).
(صحبت حضار) فاحشه معمولاً به چیزی میگن که توی جمع پخش بشه،
فاحشه دارای چند بُعده، یک بُعد این است که معصیت فاحشة یعنی (معصیتٌ زادت فی العصیان) یعنی معصیت خیلی بزرگه فاحشة هست. یه معصیتی هست که در حضور جمع انجام می دهد که مردم می بینند، یه معصیتی هست که دیگران را هم وادار می کند این معصیت.
اگر در حضور جمع انجام بده دیگرانم وادار می کند، بنابراین تمام اینها فاحشة است، چه فحشای خودی باشد، چه فحشای غیری باشد، چه هر دو باشد.
حالا
(صحبت حضار) یعنی اون فاحشه ای که در زمان
اون فاحشه خاص بود، اون فاحشه به دلیل قضیه لوط خاص بوده، ولیکن لفظ فاحشه همینه. فاحشه صفتی است برای معصیت.
(صحبت حضار) فاحشه باید در میان جمع باشه
نه، نخیر،
(صحبت حضار) یعنی پراکنده بشه
نخیر، نخیر، نه. فاحشه تجاوزه، فحشاء تجاوزه. فاحشه صفت است برای معصیته. (المعصیت لفاحشة یعنی المعصیت المتجاوزة. المعصیت المتجاوزة حدها کبیرة) (المعصیت المتجاوزة الی غیر) صغیرم باشه گناه صغیره است، زنا رو می بوسیده در حضور مردم مثلاً.
این صغیره است ولکن عرض می شود که متجاوزه. یا فاحشه هر دو باشد، هم گناه کبیره است، زنا است معاذلله، هم گناه کبیر در حضور جمعه، این فحشاء علی الفحشائه.
یا بُعد دیگر، این گناهی که می کند، چه کوچیک باشد، چه بزرگ باشد، در حضور مردم باشد یا نباشد، دیگران را هم وادار می کند، همه اینا فحشائه.
فحشاء تجاوزه، تجاوز خودی، تجاوز غیری، تجاوز خود گناه به بزرگتر یا تجاوز از گناه صغیره. گناه صغیره اگر تکرار بشد فحشائه چون دیگه کبیرست. اگرم تکرار نشد، یک مرتبه در حضور جمعی یه زنی رو بوسید در حضور مردم، این فحشائه، با اینکه کبیره، کبیره نیستش، صغیرست ولیکن صغیرةٌ فاحشة.
و من طریق اصحابه، اینا از طریق عرض می شود که غیر اصحاب بود، از طریق ببخشید، اصحاب بود (و من طریق اخواننا فی الدّر منصور المجلد اول الصحیفة متین اربع الستین اخرج الحسن ابن عرفة و ابن علی و الدار القدنی عن جابرابن عبدلله قال قال رسول الله صلوات الله علیه استحیوا انّ الله لا یستحین الحق) (لا یحل معت النساء فی حشوشهن) رحم حرامه دیگه. (و اخرج بن العلی عن جابر. قال قال رسول الله صلوات الله علیه اتقوا محاشی عن نساء و اخرج بقطیب) همه در در المنصوره.
جلد اول صفحه دویست و شصت و چهار (و اخرج بقطیب و اخرج به ابی شعیب و طروزی و حسنه و النسائی و ابن حیان و ابن حبان یا ابن حیان عن ابن عباس قال قال رسول الله صلوات الله علیه لاَ يَنْظُرُ اَللَّهُ إِلَى رَجُلٍ عطا رجل أومراهً فی الدُبُر) بیّنه دیگه.
خب عرض می شود که البته این او امرأتاً چه از باب زنا باشد معاذ الله، یا از باب حلال باشد، عطا مطلقه، کما اینکه رجلاً کلاً حرام است، چه رجلاً رو عقد کنند، مثل لندن که عقد می کنند بعضی وقتا یا شاه عقد می کرد یا عقد نکنند که قابل عقد نیست.
و اخرج ابوداود و تیالسی و احمد و بیهقی فی سنن عن امربن شعیب عن ابی عن جده أن النبی صلی الله و اله و سلم قال الذی یاتی امرأته فی دبرها هی لوطیة الصغری) اینم لوطیه، با اینکه زنشه ولی لوطی صغری می شه.
(و اخرج نسائی عن ابی هدیره عن النبی صلوات الله علیه قال وَ اِسْتَحْيُوا مِنَ اَللَّهِ حَقَّ اَلْحَيَاءِ لا تاتوأ نساء فی ادبارهن).
(و اخرج احمد و ابو داود و نسائی عن ابی حریره قال قال) (قطع صدا)
امرء خودش باشد که یک بُعدی حرامه، دیگر باشد که دو بُعدی حرامه.
(و اخرج ابن ادی عن ابی حدیره عن النبی صلوات الله علیه قال من عطا شیئاً من الرجال أو النساء فی ادبارهن فقد کفر) کفر عملش، (فقد کفر).
(و اخرج ابن عدی فی الکامل عن المسعود قال قال رسول الله صلوات الله علیه لا تأتون النساء فی اعجازهن)
(و اخرج ابن وحق و ابن عدی عن اب عن عقب ابن عامر عن رسول الله صلوات الله علیه قال ملعون من عطا النساء فی محاشهن).
سر جمع، آیتاً در دو بُعد مخصوصاً آیه (نِسَاؤُكُمْ حَرْثٌ لَكُمْ فَأْتُوا حَرْثَكُمْ) [بقره: آیه ۲۲۳] و در بُعد دوم آیاتی که قبلاً خوندیم و در بُعد سوم روایات سنی ها به صورتٍ مطلقاً بلا استثنا و روایات شیعی هم که خوندیم، این ها در چند بُعد تأکید و تأیید می کنند که اتیان نساء فی ادبارهن عرض می شود که حرام است و قابل تجویز نیست، نه حرام عادی ست، بلکه حرام فاحشه است، حرام فوقی ست. منتها این حرام فاحشه در مرد بیشتر است و در زن کمتره.
(صحبت حضار)
خب، دخول معناش چیه؟ اتیان نیستش که. از جلو دخول نباشه اتیان نیست که، بحث سر اتیانه، اتیان یعنی عمل جنسی. (العمل الجنسی العمل الشهوانی اتیان النساء من قبلهن فقط) از دبر درست نیست.
(صحبت حضار)
نه دیگه اونکه بحث کردیم، چون اتیان یعنی عمل جنسیه. عمل جنسی از دهن میشه؟ از گوش میشه؟ از چشم میشه؟ از دماغ میشه؟ این عمل جنسی نیستش که و إلّا اگه کسی با عیال خودش عرض می شود که به طور شهوانی بازی می کنه و محتلم میشه، اتیان نیستش که، ما اتیان داریم بحث می کنیم، اتیان یعنی عمل جنسی ست.
عمل جنسی انسانی و حتی حیوانی یا از پشت است یا جلو دیگه، از دهن و از دماغ و از چشم و از گوش و این حرفا نیستش که، شیکم که نیستش که.
این مقدار بحث ظاهراً کافی ست از برای اینکه شهرت بسیار زیاد در حلیت اتیان النساء من ادبارهن، این از نظر شیعه مردوده و از نظر سنی هم که به طور اطباقه.
وَ السلام علیکم و رحمت الله و برکاته.
انشالله روز شنبه ما بحث صلاه خواهیم داشت.
