پایگاه اطلاع‌رسانی دفتر آیت الله‌العظمی دکتر محمد صادقی تهرانی

 از محرمات حالت ادرار و مدفوع و همبسترى، رو ويا پشت به قبله بودن است كه بايد در اين حالات پشت و روى خود را به قبله نكند، چنان كه اخبار بسيارى هم در تفسير اين دو آيه و چه به طور مطلق گواه روشن بر اين حكم است و لفظ «كراهت» در بعضى اخبار نسبت به اين حكم نه تنها شاهد بر عدم حرمت نيست كه دليل بر حرمت شديد نيز هست، و اصولًا اين لفظ خصوصاً در [قرآن كريم ] به معنى حرمت شديد است و نه كراهت اصطلاحى كه ساخته و پرداخته دست آقايان علماست چنان كه «كُلُّ ذلِكَ كانَ سَيِّئُهُ عِنْدَ رَبِّكَ مَكْرُوهاً» (سوره ى اسرى، آيه ى 38) «همه اين ها بدش نزد پروردگارت مكروه است»، مورد اشاره در اين جا شرك و ترك احسان به والدين و نپرداختن حقوق نزديكان و تبذير و كشتن فرزندان از ترس گرسنگى يا عار و يا زنا و آدم كشى و تجاوز به مال يتيم و پيروى از غير علم مى باشد كه كلًا از گناهان كبيره اند، و آيا اين ها به اصطلاح مكروهند؟ و يا خداى متعال به جاى حرام كه نص در حرمت است «مكروه» را كه به معنى مرجوح غير حرام باشد به ميان آورده است؟!