هر اندازه حالت لهوى و برد و باخت قمار بيشتر و شديدتر باشد گناهش نيز بيشتر است، و از جمله قمار با شطرنج است كه احيانا بهخيال ورزش فكرى بر آن صحّه نهاده شده، حال آنكه اين خود قمارى خانمانسوز است كه احيانا روزها و هفتهها و ماهها بهدرازا مىكشد، و اصولاً انسان را از بسيارى از واجبات الهى و زندگى عادى مردمى و اسلامى هم بازمىدارد، و اگر تنها بازى و ورزش فكرى بودن چنان قمارى را حلال كند اصولاً هيچگونه قمارى نبايد حرام باشد مگر در صورت برد و باخت، ولى عموم قمارها ـ بهخصوص در شطرنج ـ آنچه خيلى مهمتر از برد و باخت مالى است، برد و باخت حالى، حيثيتى، اتلاف وقت و بازماندن از بسيارى از واجبات است، و چنانكه گذشت آيهى مائده حرمت خمر و ميسر را بر چهار مبنا كه هر يك بهتنهايى براى حرمتش كافى است قرار داده، و اصولاً برد و باخت گناهى است اضافه بر گناه لهو بودن قمار، و در قرآن کريم هم تنها لهو و ميسر بهميان آمده كه قمار كلاً هم لهو است و هم ميسر، كه خود از نمونههاى بارز و روشن آن دو مىباشد.