مسئله ۹۳۶

گاه خواننده آن‌‌چه را مى‌‌خواند از نظر معنى نه تنها دل را نمى‌‌گيرد و نمى‌‌ميراند كه زنده هم مى‌‌كند، ولى از نظر وزن طرب آور و لهو است كه چون اهانت به‌‌اين معناى مقدس است فقط در اين بعد حرام است مگر اين‌‌كه چون با معناى شايسته و تذكر دهنده‌‌اى كه هم‌‌آهنگ گشته حالت لهوى وزنش در اين ميان محو و ناچيز گردد و اهانت هم نباشد، در اين صورت حرام نخواهد بود، مانند صداى دلنواز قرآن و مرثيه و مانند آن‌‌ها*و نيز صداهاى دلنوازى كه اختصاص به‌‌حالت لهو ندارند.